Mestreech heet väöl muzikaole talente veurt gebrach die oondertösse neet mie oonder us zien. De meziek dee eus is naogelaote weurt door mennigein nog ummertouw gere beluusterd.  Mierdere “evergreens” behuure tot de muzikaole naolaotenis. ’n Naolaotenis die daorum ouch noets verlore maag goon. Zeker boe ’t de "Mestreechse" leedsjes betröf, mèt tekste die bijdrage aon ’t behaajd vaan de Mestreechter taol.

Um te veurkoume tot dit erfgood verlore geit, is in 2025 de "Stiechting Aw Sjevraoje" opgeriech. ’t Idee veur ’t opriechte vaan de stiechting kump vaan Wim Cremers en Bert Kersten. ’t Woort wijer vörm gegeve met mètwèrking vaan John Vriezelaar, Frans Theunisz en Dré van Bogaert. 

Maastricht heeft veel muzikale talenten voortgebracht die inmiddels zijn overleden. De muziek die ons is nagelaten wordt door velen nog steeds gekoesterd. Meerdere evergreens behoren tot de muzikale nalatenschap. Een nalatenschap die daardoor ook nooit verloren mag gaan. Zeker waar het de "Mestreechse" liedjes betreft, met teksten die bijdragen aan het behoud van het Maastrichtse dialect.

Om te voorkomen dat dit erfgoed verloren gaat, is in 2025 de "Stiechting Aw Sjevraoje" opgericht. Het idee voor het oprichten van deze stichting komt van Wim Cremers en Bert Kersten. Het werd verder vorm gegeven met medewerking van John Vriezelaar, Frans Theunisz en Dré van Bogaert.